بسم الله الرحمن الرحیم

فرضیه ی تکامل؛ منطقه ی ممنوعه! (5) بخش 6

ادامه ی مبحث فسیل شناسی « نئاندرتال ها »

 (H  یکی از روش های پرکاربرد فریب مخاطب توسط تکامل شناسان، استفاده از مجسمه‌ها، نقاشی ها و تصاویر خلق شده به وسیله ی « هنرمندان دیرینه شناسی: Paleoartists  » است!(146) در این روش، « تکامل شناسان »، از هنرمندان مجسمه ساز، نقاش و ... کمک می‌گیرند تا تصورات و ادعاهای خود پیرامون فسیل ها را در قالب مجسمه ها و نقاشی ها، به خورد مخاطب دهند:

نقاشی ها و مجسمه های خلق شده به دست  « هنرمندان دیرینه شناسی: Paleoartists  » ، یکی از ابزارهای تکامل شناسان جهت جلب اعتماد مخاطبان می‌باشد.

گرچه این ترفند، بسیار باورپذیر و جذاب می نماید، اما در اکثریت مواقع، از قاعده و قانون مشخصی تبعیت نمی کند! یعنی با دست کاری در فرم عضلات، ضخامت پوست، وضعیت موها و حتی فرم لب ها، « هنرمندان دیرینه شناسی: Paleoartists  »  که همکاری نزدیکی با تکامل‌شناسان دارند و معاش آن ها نیز از همین راه تأمین می شود، مجسمه ها و نقاشی هایی به دلخواه تکامل شناسان می سازند! بسیار جالب است که بدانیم، بر اساس هنر، خلاقیت و دلخواه « هنرمندان دیرینه شناسی: Paleoartists  » ، مجسمه ها و نقاشی های بعضاً متفاوتی از یک نوع فسیل مانند « نئاندرتال ها » یا « استرالوپتیکوس ها » و ... پدید می آید:(147)

تصور چند « هنرمند دیرینه شناس» از « نئاندرتال ها »! از راست به چپ، یک «انسان سا» به صورت وحشی، کودن، جنگجو تا خردمند! (بیچاره نئاندرتال ها که این همه تصویر مختلف، به آن ها نسبت داده شده است!!! )

برای دریافت PDF این بخش از سلسله مقالات به ادامه مطلب مراجعه فرمایید....

برای دریافت رایگان PDF  « ادامه ی مبحث فسیل شناسی « نئاندرتال ها» قسمت 6 از بخش 5 فرضیه ی تکامل؛ منطقه ی ممنوعه! کلیک کنید...

پیوند (لینک) کمکی در صورت خرابی پیوند بالا

تذکر: سلسله مقالات «فرضیه ی تکامل؛ منطقه ی ممنوعه!» متعلق به وبسایت «وعده صادق» به نشانی www.alvadossadegh.com می باشد. وبگاه « شکوه آفرینش: shokooh-afarinesh.ir » تنها این مطالب را جمع آوری کرده است و نکات مهم آن را برجسته، خط‌کشی و رنگ گذاری کرده و آن ها را در قالب PDF عرضه کرده است. بنابراین خوانندگان محترم هم چنین می توانند برای مطالعه ی این سلسله مقالات به وبگاه «شکوه آفرینش» و یا به بخش «مقالات ویژه» در وبگاه «وعده صادق» مراجعه نمایند.

هم چنین، همان طور که در بند بعد می خوانید طبق بیان نویسنده این مقالات انتشار این مطالب بدون ذکر منبع اصلی (سایت وعده صادق) مورد رضایت نویسنده ی آن ها نمی باشد:

{{با توجه به نابرابری عددی جبهه ی منتقد « فرضیه ی تکامل » با جبهه ی حامیان آن، قطعاً دوستان عزیز و بزرگواری هستند که تمایل دارند تا به نشر این سلسله مقالات کمک نمایند و ان شاء الله ما را در مسیر پیش رو، یاری فرمایند. ضمن تشکر از این عزیزان و بزرگواران، استدعا می نماییم که تمامی مطالب نقل شده از این سلسله مقالات، با ذکر منبع باشد.

 به دلیل بروز مشکلات زیاد ناشی از عدم درج منبع مقالات لینک داده شده یا کپی شده از وبسایت « وعده ی صادق » و ناتوانی بسیاری از افراد کپی کننده ی این مطالب از پاسخگویی به سوالات و شبهات طرف مقابل، وبسایت « وعده ی صادق »، پیگیری این نوع کپی کاری بدون درج منبع را از طریق مجاری قانونی، حق خود می داند.}}

 shokooh-afarinesh.ir

.

.

بخش هایی کوتاه از این مقاله:

.....

...با عنایت به مطالب ذکر شده، چه تضمینی وجود دارد که از روی فسیل های جانوران ماقبل تاریخ، بتوان ویژگی های ظاهری آن ها را حدس زد؟!!! تصاویر تخیلی ای که تکامل شناسان و هنرمندان مرتبط با آن ها ارایه می دهند، واقعاً چقدر با وضعیت واقعی جانوران مذکور مطابقت دارد؟!!! آیا عدم اشاره به این مشکل بزرگ، خود نوعی فریب مخاطب نیست؟!!!

در واقع به نظر می رسد که آن چه که در موزه های تاریخ طبیعی، رسانه های عمومی و امثالهم از چهره ی فسیل های ماقبل تاریخ و به خصوص چهره های منتسب به « انسان ساها: Hominids   » به تصویر کشیده می شود، نه تصاویر حقیقی و صحیح، بلکه تصاویری تخیلی و بی پایه و اساس از موهومات تکامل شناسان و « هنرمندان دیرینه شناس: Paleoartists  » می باشد!

1) یکی از مواردی که در مورد ادعاهای تکامل شناسان پیرامون فسیل ها تشکیک ایجاد می‌نماید، مسئله ی احتمال بروز فریبکاری ها، دروغ ها و پنهان کاری ها در ارایه ی فسیل های مورد ادعای آن ها است! این امر به خصوص در مورد فسیل های منتسب به « انسان ساها: Hominids  » (شامل نئاندرتال ها)، و با توجه به وضعیت استراتژیک این فسیل ها، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

متاسفانه نمونه ی چنین فریبکاری هایی قبلاً به وقوع پیوسته است! به نحوی که در یکی از این نمونه ها، فسیل منتسب به انسان‌سای موسوم به « انسان پیلت داون: Piltdown Man»، به مدت طولانی (بیش از 40 سال)، رسانه های گروهی، جامعه ی علمی و حتی برخی از زیست شناسان را فریب داده است!:(150)

فسیل منتسب به انسان سای موسوم به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » ، مجموعه ای از استخوان های ناحیه ی سر بود که از جمجمه و فک پایین (مندیبل: Mandible ) تشکیل شده بود و به همراه چند ابزار سنگی تراشیده شده، در سال 1908 در طی حفاری های منطقه‌ی « Piltdown » کشور انگلستان به دست آمده و در سال 1912، از سوی « چارلز داوسون: Charles Dawson » ، باستان شناس انگلیسی به جامعه ی علمی و رسانه ها معرفی شده بود:(150)

فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » (سمت راست)، مدل بازسازی شده (وسط) و چهره ی منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » (سمت چپ).

به دلیل شباهت زیاد « فک پایین » فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man» با « فک پایین » میمون ها و شباهت « جمجمه » ی آن با « جمجمه » ی انسان های امروزی، مجامع زیست شناسی و دیرینه شناسی آن دوران، اهمیت زیادی برای این کشف قائل شده بودند؛ به نحوی که آن را یکی از موارد نشان دهنده ی تغییر و تبدیل فرم های اولیه ی «انسان‌ساها: Hominids  » با آرواره و « فک » مشابه میمون ها، به فرم های تکامل یافته تر انسان‌ساهای مشابه انسان های امروزی می دانستند!(151)

جالب این که حتی در مقالات و کتب آن زمان، جایگاه ویژه ی تکاملی برای « انسان پیلت داون: Piltdown Man » در نظر گرفته شده بود:(152)  ...

.

.

اما رقابت هایی که در آن دوران بین دیرینه شناسان « بریتانیایی »، « اروپایی » و « آمریکایی» وجود داشت، موجب گردید تا تعدادی از « دیرینه شناسان »، به ماهیت ادعایی فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » مشکوک شوند و نهایتاً در سال 1953 میلادی، متوجه شوند که آن چه که در طی مدت بیش از 40 سال، به عنوان « انسان پیلت داون: Piltdown Man » شناخته می شد، چیزی جز یک شعبده، فریب و دروغ بزرگ نیست!(150)

بله! آن چه که در طی مدت بیش از 40 سال، به عنوان  « انسان پیلت داون: Piltdown Man » در مجامع علمی، رسانه های گروهی و نشریات، منتشر شده بود و انتقادات پراکنده ی برخی زیست شناسان نیز نتوانسته بود در مورد ماهیت آن تشکیک ایجاد نماید، چیزی جز جمجمه ی یک انسان امروزی در کنار « فک پایین » و « آرواره ی اورانگوتان » نبود!(150) که نهایتاً در طی مقاله ای که در سال 1953 میلادی در نشریه ی معروف «TIME» منتشر گردید، به عنوان « دروغ بزرگ » معرفی گردید و طومار آن در هم پیچیده شد!(150)

جالب این که جاعلان فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » ، تنها به قرار دادن « جمجمه » ی انسان مدرن در کنار « آرواره ی اورانگوتان » مبادرت نورزیده بودند! بلکه در جهت واقعی نشان دادن فسیل های مورد ادعا، با هنرمندی، دندان انسان را بر روی « فک پایین » اورانگوتان تعبیه و جایگزین نموده، و جمجمه ی انسان و « فک پایین » اورانگوتان را با رنگ « دی کرومات پتاسیم: Potassium Dichromate » و « قهوه ای ون دایک: Van Dyke Brown  » (که حاوی عنصر آهن است) ، رنگ آمیزی نموده بودند تا کهنگی ظاهری فسیل، بیشتر شده و طبیعی تر به نظر برسد!(150)

همچنین ملاحظه گردید که چند تکه ابزار سنگی همراه فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » ، به وسیله ی چاقو ها و ابزارهای نوین فلزی امروزی، کنده کاری شده و با زیرکی در کنار فسیل های جعلی قرار داده شده بودند! (150)

بدین ترتیب، بعد از گذشت بیش از 40 سال از معرفی فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » و حضور این فسیل در کتب، مقالات و رسانه های گروهی تکامل شناسان، نهایتاً جعلی بودن آن، بر همه آشکار شد و فرضیات قبلی تکامل شناسان پیرامون قرارگیری «انسان پیلت داون: Piltdown Man » در توالی های خطی و شاخه ای تکامل انسان، باطل گردید!

البته حسادت ها و رقابت های بین دیرینه شناسان « بریتانیایی »، « اروپایی » و « آمریکایی » در ابتدا و اواسط قرن 20،کمک بسیاری به کشف این دروغ بزرگ نمود و اگر این احساس رقابت وجود نداشت، احتمالاً فسیل جعلی منتسب « انسان پیلت داون: Piltdown Man » ، مدت‌های بسیار بیشتری در کتب، مقالات و رسانه ها خودنمایی می نمود!!!

گرچه پرونده ی « انسان پیلت داون: Piltdown Man » ، مدتی است که بسته شده است، اما توجه به وقایع پیرامون این جعل بزرگ و دروغ شاخدار علمی از چند جهت، حائز اهمیت است:

الف) با توجه به این که بسیاری از فسیل های مورد ادعای تکامل شناسان، در دسترس همه ی دانشمندان قرار ندارد، احتمال بروز وقایعی همچون آن چه که در مورد « انسان پیلت داون: Piltdown Man » رخ داد، در هر عصر و دوره ای می رود و بالطبع نمی توان به تمامی فسیل‌های مورد ادعای تکامل شناسان، اعتماد کرد! چه بسا ممکن است در برخی از این گونه فسیل ها، دستکاری هایی رخ داده باشد!

ب) بسیاری از فسیل های مورد ادعای تکامل شناسان، جدیداً کشف شده اند که از آن جمله می‌توان به کشف فسیل جمجمه ی منتسب به  انسان سای موسوم به«   LB1؛ هومو فلورسینسیس:  LB1, Homo floresiensis »(113) در سال 2003 میلادی، کشف 2 فسیل منتسب به « جنوبی کپی سدیبا: Australopithecus sediba »(86) و نیز فسیل منتسب به یک انسان سای موسوم به « انسان های دنیسووا:  Denisova hominins »(153) در سال 2008 میلادی اشاره کرد. بسیار جالب است که با وجود این که هنوز مدت زیادی از کشف چنین فسیل هایی نمی گذرد و حتی صحت و سقم این فسیل ها و ادعاهای کاشفان آن ها توسط دانشمندان مناطق مختلف جهان، مورد بررسی قرار نگرفته است؛ اما با این حال، این فسیل ها مشتاقانه توسط تکامل شناسان، پذیرفته شده و ترویج می گردد. نکته ای که در این خصوص باید مورد توجه قرار بگیرد، این است که با توجه به وجود سوابق بد در جعل فسیل ها توسط تکامل شناسان، که فسیل موسوم به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » تنها یکی از این موارد است، اطمینان به فسیل های جدیداً کشف شده که بعضی از آن ها تنها 5 سال از اکتشافشان می گذرد، معقول نمی باشد و می بایست بررسی های جدی تری در این خصوص صورت بگیرد! به خصوص که با توجه به خصومت ذاتی تکامل شناسان با محققین مستقل و غیروابسته به مافیای حامی آنان، معمولاً چنین فسیل هایی در اختیار این دانشمندان مستقل قرار نمی گیرد.

ج) گرچه امروزه جعلی بودن فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man »  مسجل شده است و حتی تکامل شناسان نیز در این زمینه مخالفتی ندارند؛ اما نگاهی به وقایع گذشته و مرور مسیری که در مورد فسیل منتسب به « انسان پیلت داون: Piltdown Man»  طی شده است، درس های زیادی برای حال و آینده به همراه دارد!

بدین ترتیب که نشان می دهد همواره تکامل شناسان خود را حق به جانب نشان داده و ادعاهای خود را قطعی و دقیق جلوه می دهند و  همان گونه که زمانی فسیل جعلی موسوم به « انسان پیلت داون: Piltdown Man » را به عنوان یک فسیل واقعی پذیرفته و به مدت بیش از 40 سال، در کتب و مقالاتشان در این زمینه به داستان سرایی و ارایه ی توالی های فسیلی و خطی....

برای مشاهده تمامی مطالب این مقاله ، فایل PDF قرار داده شده در بالا را دریافت نمایید

برای دیدن قسمت های دیگر این سلسله مقالات اینجا را کلیک کنید